www.beyazdolgular.com

Kompozit kullanım kurallarına ve Diş Hekimliği Bilim Dalı kurallarına uygun olarak yapılmış kompozit restorasyonlar, kurallara uygun bir şekilde polisajları yapılmaları durumunda mükemmel parlamaktadırlar. Polisajı iyi yapılmış kompozit restorasyonlar dişlerin sahiplerine günlük kullanım açısından büyük konforlar sağlamaktadır. Bunları sıralayacak olursak;

a) Kompozit restorasyonlar iyi bir polisaj ile doğal dişlerin görünümüne kavuşmaktadırlar.
b) Kompozit restorasyonun üzerinde plak kolayca birikmemektedir. Zaman içerisinde çeşitli nedenlerle birikebilen plaklar ise dişlerin sahipleri tarafından diş macunu ya da diş parlatma toz ya da pastaları ile kolayca temizlenebilmektedir.
c) İyi yapılmış bir polisaj sayesinde kompozit restorasyonlar, günlük temizlik ve bakımı sırasında diş fırçasından, macun ya da pastalardan ve diş ipliğinden etkilenmemektedirler.
d) Polisajları iyi yapılmış dişler Diş Hekimlerinin yaptığı temizliklerinden etkilenmemektedir.


Kompozitler kaviteye ya da diş yüzeyine yerleştirilirken el aletleri yardımı ile dişin anatomik şekline olabildiğince uydurularak yerleştirilmeli ve sonra ışıkla polimerize edilmelidir. Böylece kompozitin temizlenmesi, aşındırılması ve polisaj yapılması sırasındaki işlemler hem kısa bir zamanda yapılabilecek hem de bu işlemler nedeniyle oluşabilecek travma ve zedelenmelerin önüne geçilecektir. Böylece hyperemik tablolar oluşmayacaktır.
Kompozitler iyi bir polisaj sonrasında mükemmel cilalı yüzeylere sahip olmaktadırlar. İyi polisaj yapılmış bir kompozitin kullanımı sırasında kolayca plakla kaplanmamakta ve renklenme yapmamaktadır. Olası bir plak ve renklenme durumunda diş parlatma tozları ya  da parlatma macunları ile fırçalanarak temizlendiklerinde kompozit yüzeyinde bir bozulma olmadan ilk günkü parlaklıklarına  kavuşmaktadırlar.

Kompozitin düzeltilmesi ve polisajı sırasında çürük temizlerken kullanılan standart elmas frezler kullanılmamalıdır. Eğer kullanılacak  olursa kompozitin mine yüzeyine birleşim yerlerinde çatlamalara ve kopmalara neden olabileceklerdir.
Bir çok firma kompozitlerdeki fazlalıkların düzeltilmesi ve parlatılması sırasında kullanılmak üzere, ince elmas grenlerle kaplı elmas  frezler, çeşitli sayıda bıçakları olan tungsten frezler, lastikler, fırçalar, kağıt zımpara diskler ve arayüz strip zımparalar ve polisaj bandları üretmektedirler. Bu malzemelerin hepsi mükemmel cilalı yüzeyler elde etmek amacıyla planlanmış olduklarından kalından en  incesine kadar sırasıyla kullanıldıklarında çok iyi sonuçlar vermektedirler. Örneğin kompozit kırmızı tungsten frezlerle düzeltildikten  sonra lastikle bir parlatma yapıldığı zaman çıplak gözle bakıldığında istenilen sonuç alınmış gibi görünse de lup ya da mikroskop ile  bakıldığında kompozit yüzeyin mükemmel cilalı olmadığı ve çeşitli çizikler ve pürüzlerin kalmış olduğuduğu  görülebilecektir. Bu şekilde  iyi polisaj yapılmamış kompozit bir çalışmanın yüzeyi bir süre sonra plak tutmaya başlayacağından renklenecektir. Böyle bir durumda  oluşan renklenmeler diş parlatma tozu ya da macunları ile fırçalanarak kolayca temizlenemeyecektir.

Aşağıda örnekleri görülen polisaj malzemelerinin sırasıyla kalından inceye doğru kullanılması durumunda kompozitin yüzeyini  mükemmel cilalı hale getirmek mümkün olabilmektedir.



Polisajda kullanılabilecek Arkansas tasları istenilen yüzeylerin elde edilmesinde çok faydalı olmaktadırlar. Aşağıda çeşitli uçları olan taşlar görülmektedir.




Polisaj sırasında kullanılan frezlerin dönüş yönü önemlidir.

Kompozitin polisaji sırasında frez, lastik ya da disklerin dönüş yönü kompozitten dişe doğru olmalıdır. Böylece kompozitin fazlalıklarının aşındırılması sırasında kompozitin mine ile olan bağlantısı zedelenmemiş olacaktır.




Polisaj sırasında ortaya çıkan ısı

Polisaj sırasında frez, lastik ve zımparaların dişe sürtünmesi sırasında diş ve kompozit ısınacaktır. Örneğin zımpara disklerin diş yüzeyine ve kompozite sürtünmesi sırasında ısı 80 C' lara kadar yükselebilmektedir. Bu ısınma dişte hyperemik tabloların ortaya çıkmasına neden olabileceği gibi aşırı sürtme ve ısınma sonucunda özellikle kompozitin mine yüzeyi ile birleştiği kenarlarda kırılmalar ve kopmalar görülebilecektir. Bunun nedeni kompozit ve minenin ısı karşısındaki genleşme ve daralma özelliklerinin birbirinden farklı olmasıdır. Bu farklılık nedeni ile bir ısınma-soğuma söz konusu olduğundan birbirlerine göre uyumsuz hareket edebilecek olan mine ve kompozit birbirinden ayrılabilecektir. Bu gibi zedelenmelerin  sonucunda bu bölgelerde retansiyon bölgeleri oluşacağından ilerde plak birikimi ve kenar sızıntıları olabilecektir. Bunun önüne geçmek için polisaj işlemleri kısa çalışmalarla yapılmalı ve diş yüzeyi bu işlemler sırasında ıslak olmalıdır. Kuru dişlerde yapılan polisaj işlemleri sırasında ısınma daha çabuk ortaya çıkabilecek, dişe ve kompozite zarar verici olabilecektir.